خام گیاهخواری - -
<style>body{font-family: tahoma; font-size: 13px; direction: rtl;} hr{ display: none;}</style>گياه خواري و ويتامين B12
در این مقاله دربارۀ ویتامین ب 12 صحبت خواهیم کرد و از اطلاعات پزشکان گیاهخوار در این زمینه استفاده می کنیم. موضوعات مورد بحث در این مقاله:
ویتامین ب 12 چیست و چطور تولید می شود؟
چرا در منابع گیاهی ما ویتامین ب 12 یافت نمی شود؟
معرفی منبع شگفت انگیزی از ویتامین ب 12
آیا گیاهخواران کمبود ویتامین ب-12 دارند؟
رژیم گیاهی یا رژیم گوشتی!!!
ویتامین ب12 چیست ؟
ويتامين ب-12، كوبالامين نيز ناميده ميشود و جزء ویتامینها ی محلول در آب و یکی از 8 ویتامین گروه ب است.
این ویتامین نقشی اساسی در کارکرد طبیعی مغز و سیستم عصبی و تشکیل خون دارد، این ویتامین به طور طبیعی در متابولیسم هر سلول بدن انسان درگیر است. مخصوصاً در ساخت و تنظیم دی ان ای موثر است، همچنین این ویتامین در ساخت اسید چرب و تولید انرژی موثر است.
و بعنوان بزرگترین و اصلی ترین ویتامین، فقط میتواند از طریق سنتز باکتریها تولید شود.
چطور تولید میشود؟
ویتامین ب-12 در حقیقت نه توسط گیاهان و نه حیوانات بلکه توسط باکتریها و میکرو ارگانیسم‌ها ساخته شده و گاهاً در ریشه‌های گیاهی نیز به مقدار اندک ذخیره می‌گردد.
باکتری‌های تولید کننده ب-12 در دستگاه گوارش انسان نیز از دهان و لثه و حلق گرفته تا روده بزرگ زندگی می‌کنند، روده بزرگ انسان بیشترین مقدار این باکتریها را خود دارد ولی تنها بخش کوچکی از ب12 سنتز شده در روده بزرگ توسط ایلیوم جذب می‌گردد.
برمبنای کتاب درسی فیزیولوژی گایتون دلیل معمولی و قالب کمبود ویتامین ب12 در حقیقت نه کمبود آن در غذا بلکه اختلال در سنتز فاکتور داخلی توسط معده می‌باشد. گایتون همچنین اضافه میکند که ترکیب این فاکتور با ویتامین ب12 آنرا قابل جذب در ایلیوم (قسمتی از روده کوچک) کرده و در نتیجه کمبود این فاکتور که در نتیجه اختلالات مختلف معدی بوجود می‌آید از جذب این ویتامین جلوگیری میکند.
چرا در منابع گیاهی ما ویتامین ب 12 یافت نمی شود؟
در حقیقت، بزرگترین دلیل عدم وجود ویتامین ب12 در منابع گیاهی ما وسواس امروز بشر با شستن، ضد عفونی کردن، به کاربردن آنتی‌سپتیک‌های قوی و پاکننده‌های پرقدرت، آنتی‌بیوتیک‌های بی حساب و همچنین پروسه کشاورزی مدرن می‌باشد.
باید دانست که اکثر باکتریها نه تنها بیماری‌زا نبوده بلکه در بسیاری پروسه‌های مفید برای بشر و برای طبیعت سهیم و دست‌اندرکار می‌باشند. متاسفانه با از بین بردن این باکتری‌های نافع در خاک و در محیط زیست ما همراه با سایر اشکال دخالت، تهاجم و تغییر پروسه‌های طبیعی، با نام کشاورزی مدرنیزه و به هدف سوددهی‌های مالی، شاهد گسترش کمبودهای مختلف ویتامینها و مواد حیاتی دیگر در منابع غذایی خود می‌باشیم. باعث تعجب نیست که دست‌اندرکاران تحقیقات غذایی عموماً در منابع گیاهی ما ویتامین ب12 پیدا نمی‌کنند. زیرا گیاهان مورد آزمایش از خاک و مزارعی برداشت میشود که به شکل مکانیزه با بکاربردن کودهای شیمیایی و استفاده از سموم دفع آفات و حشرات به عمل می‌آیند .
حال آنکه، گیاهانی که بطور طبیعی در خاکهای غنی شده با کودهای برگی و طبیعی و بدون استفاده مواد شیمیایی پرورش می‌یابند( با روش کشاورزی ارگانیک) در حقیقت می‌توانند دارای ویتامین ب12 باشند.
در ادامه به معرفی منبع شگفت انگیزی از ویتامین ب 12 خواهیم پرداخت که سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (فائو)، آنرا معرفی کرده است و این میتواند برای همه مردم مفید باشد.
[color]"اسپیرولینا"، جلبک سبز- آبی: "غذای شگفت انگیز"[/color]
سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (فائو)، جلبک اسپیرولینا را بعنوان یک "غذای شگفت انگیز" تعیین کرد. جلبک اسپیرولینا یک راه حل ارزان برای تغذیه جهانی است، این جلبک تا 70 درصد از وزنش در حالت خشک شده دارای پروتئین است. یک مقالۀ فائو، دیگر خصوصیات استثنایی جلبک را با جزئیات زیر بیان میکند:
این جلبک به آسانی قابل هضم است و میزان بالایی از ویتامین ب 12، آهن، بتا کاروتن و اسید چرب ضروری اُمگا-6 را تامین می کند. که به آب کمی نیاز دارد، و همچنین ردپای زیست محیطی کمی دارد.
تا کنون، اتحادیه اروپا برای کاشت این غذای عالی در 14 محل در "چاد" سرمایه گذاری کرده است.
اسپیرولینا یک غذای کامل و سالم برای مردم در هر سنی است. این جلبک برای شما انرژی زیادی تامین می کند و هیچ کلسترول بدی ندارد و دارای 18 اسید آمینه و منبع غنی از بتا کاروتن است .
شما می توانید پودر اسپیرولینا را به آبمیوه یا سبزیجات اضافه کنید، حتی میتوانید آنرا با ماست گیاهی ترکیب کنید یا به عنوان اسنک از آن استفاده کنید، همچنین می توانید به عنوان چاشنی غذایی در کنار سفره بگذارید. اما از پختن آن اجتناب کنید چراکه در حین پخت بسیاری از ویتامین ها و خواص خود را از دست میدهد. برای درست کردن یک نوشیدنی با انرژی بالا، میتوانید یک قاشق چایخوری از پودر اسپیرولینا را به آبمیوه لیمو اضافه کنید ، این یک نوشیدنی با انرژی بسیار بالا برای همه گروه های سنی است.
استفاده از جلبک اسپیرولینا برای تقویت سیستم ایمنی موثرترین راه است، نه فقط این، بلکه اسپبیرولینا سموم کلیه را کاهش می دهد و استفاده مرتب از اسپیرولینا بیماریهای ناشی از قرار رفتن در معرض اشعه ایکس و گاما را کاهش میدهد.
آیا گیاهخواران کمبود ویتامین ب-12 دارند؟
پنجاه سال پیش، اکثر مردم ویتامین ب 12 را از باکتری های موجود در آب آشامیدنی شان یا از میوه ها و سبزیجاتشان دریافت می کردند. اکنون آن آب تصفیه شده است و سبزیجات نیز تماماً تمیز می گردند، بنابراین امروزه اکثر افراد ویتامین ب 12 شان را از باکتری موجود در گوشت یا لبنیات تامین می کنند. و این باعث بوجود آمدن این تصور اشتباه شده که تنها منبع ویتامین ب-12 گوشت است. اما همانطور که در این مقاله ذکر شد متوجه شدیم که ویتامین ب-12 چیست و چطور تولید میشود.
با وجود منبع ارزشمند و قابل دسترسی چون جلبک دریایی اسپیرولینا که طبق گفته فائو یک غذای شگفت انگیز است، علاوه بر تامین ویتامین ب- 12، این ماده ارزشمند دارای خواص و ویژگی های بسیاری است.
علاوه بر این تمام مولتی ویتامین های رایج مقادیر فراوانی از ویتامین ب 12 دارند (تمام آنها از منابع غیر حیوانی هستند). ویتامین ب 12 به شکل قرص و غذاهای غنی شده در حقیقت از آن ب 12 که در محصولات حیوانی یافت می شوند، بسیار بهتر جذب بدن می گردند.
در ضمن مکمل های غذایی نیز وجود دارند که از جلبک ها درست می شوند و سرشار از ویتامین ب 12 و مواد مغذی دیگر هستند و کاملا گیاهی می باشند. این مکمل ها و جلبک ها در ایران نیز وجود دارند و می توانید این جلبک ها را از فروشگاه های مواد غذایی گیاهی در ایران خریداری کنید. برای آدرس رستوران ها و فروشگاه های گیاهی به این قسمت در سایت کانون انسان پاک، زمین پاک مراجعه فرمایید.
انتخاب با شماست:
خوردن مواد حیوانی و خطر بیماری قلبی یک نفر از هر دو نفر ، سرطان سینه یک نفر از هر هفت نفر، سرطان پروستات یک نفر از هر 6 نفر و بیماری های دیگر ناشی از مصرف مواد حیوانی...
در مقابل رژیم گیاهخواری و خطر احتمالی کمبود ویتامین ب12 یک نفر از هر یک میلیون نفر!!
بیماریهای ناشی از رژیم مبتنی بر گوشتخواری را همه روزه در اطراف خود می‌بینیم،
چند نفر از ما بیماریهای ناشی از کمبود ویتامین ب12 بدلیل گیاهخواری را دیده‌ایم؟