عصا، ویلچر اینا منو ناراحت نمیکنه که هستند دوستانی که اینهارا نیز وسیله ای برای پیشبرد امورشون فرض می کنند و همراه آن نیز از زندگی خوب و معناداری برخوردارند. هرچند که حتم دارم دوستان با برخورداری از یک درمان مناسب و رعایت سبک زندگی سالم و خوب به آن مرحله هم نرسند.
چیزی که از این برنامه برام ناخوشایند بود نمای خانم و ضعف بیش از اندازه ی ایشان بود: سری که جای خود بند نبود و با اون همه لرزش/دستان لرزان و اذعان براین که برای خوردن قرصهایش هم نیازمند کمک است و....درحالی که این مورد شاید یک در هزار ام.اسی ها را هم شامل نشود! و چهره و صدایی که ترحم برانگیز بود و........
تاسف برانگیزاست!