مهارت های زندگي با ام.اس - مراقبت از خود - -
<style>body{font-family: tahoma; font-size: 13px; direction: rtl;} hr{ display: none;}</style>با سلام و تشکر از کاربران فعالی که در این بخش از انجمن زحمت کشیدند و مهارت های لازم رو به همه دوستان یاد آور شدند. مطمئناً اظهار نظر من به عنوان فردی که دچار این بیماری نشده است به لحاظ تخصصی ( بیماری ) و حتی روحی رفتاری از جانب برخی از دوستان موضع گیری خواهد شد اما حسب علاقه و وظیفه ای که برای خودم انتخاب کردم و عضو این انجمن شدم نظرتون رو به چند نکته جلب می کنم.
از بعد مراقبت های تخصصی این بیماری دوستان بسیار زحمت کشیدند و نکات قابل ملاحظه ای رو لیست کردند که برای خودم هم قابل استفاده بود و لا اقل فایده آن این بود که به لحاظ رفتاری با دوستان دچار با این بیماری ام تعامل بسیار بهتری می تونم داشته باشم اما به لحاظ روحی رفتاری پذیرفتن این که این بیماری لا علاج هست را به هیچ وجه قبول ندارم. هیچ بیماری لا علاجی وجود ندارد مگر اینکه باور ما ، تأکید می کنم باور ما آن را لا علاج بداند. پس لزوماً اینکه علم پزشکی در برابر درمان این بیماری موفق نبوده است دلیل بر پذیرش خط پایان زندگی و کنار آمدن با این بیماری شیوه رفتاری صحیحی نیست. همین باور های منفی و نادرست ما حتی افراد سالم را بیمار کرده است بنا بر این باور صحیح فرد بیمار را هم درمان خواهد کرد. ام اس نیز بیماری ایست همانند بیماری های دیگر اما با شرایط مراقبتی بسیار حساس تر و حاشیه های رفتاری نادرست جامعه پزشکی، حلقه خانواده و دوستان و تا زمانی که این جمع نسبتاً عظیم دچار به این بیماری هم زیستی موقت خود را با این بیماری به همانند دوران نقاهت دیگر بیماری های سخت موجود نپذیرند و باور های ذهنی خود را تغییر ندهند تغییر جامع رفتاری صورت نخواهد گرفت پس ضمن رعایت کلیه نکات کلیدی مراقبتی این بیماری، هم زیستی تا بهبود قطعی آن را فراموش نکنید.
همیشه سبز باشید.