نازنين خانم ممنون از اين همه لطف و محبتتون
به نظر من، شكست عامل اصلي موفقيت هستش. نميدونم تو اين تاپيك منظور از موفقيت و ام اسي هاي موفق چيه، اما خيلي هامون بارها و بارها طعم شكست رو چشيديم. بسته به نوع شخصيت و سطح بيماريمون اين شكست سبب موفقيت يا حتي شكستهاي بيشتر شده. بهتره دنبال ام اسي موفق نباشيم... موفق ترين وجود نداره و چون افراد علائم متفاوتي از ام اس رو تجربه مي كنن و شرايط متفاوتي دارن، موفق تر هم وجود نداره... نهايتا اينكه هر كسي در سطح و نوع خودش موفق هستش!
چند ماه پيش خانمي رو تو مطب دكتر ديدم، حريصانه كتاب مطالعه ميكرد. پرسيدم: ام اس داري؟ گفت: بله. خلاصه كه با هم گپي زديم... اين خانم كار هم داشت، قبل از تشخيص ام اس، با وجود علائمي كه داشت، به كار ، تحصيل ، موسيقي و زبان پرداخته بود و پارسال فوق ليسانس قبول شده بود. هم سراسري و هم آزاد!
پرسيدم : چرا با اين وضعيت داري ادامه تحصيل ميدي؟ گفت: چون فعلا رو پاهام ايستادم و زنده ام. درس مي خونم كه ارتقاء بگيرم و ام اس رو فراموش كنم!!!
و چقدر زياد هستن افرادي كه مثل اون خانم، ‌اميدوار، فعال، پرتلاش و زنده اند! همگي ما موفق هستيم.