اِم‌اِس یا تصلب بافت چندگانه (به انگلیسی: Encephalomyelitis disseminata یا Multiple sclerosis) که با نام اختصاریِ اِم‌اِس یا MS شناخته می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب دیدگی در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند می‌تواند اختلال ایجاد می‌کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ جسمی شود. ام‌اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عودِ مرحله‌ای (به شکل برگشتی) ...

دلیل ایجاد ام اس همچنان نامشخص است. دانشمندان براین باور هستند که مجموعه ای  از عوامل محیطی و ژنتیک  در افزایش ریسک ابتلا به ام اس موثر می‌باشند. پیشرفت، شدت و علائم خاص ام اس در هر فرد قابل پیشبینی نمی‌باشند. ام اس در بیشتر افراد مبتلا بین ۲۰ تا ۵۰ سالگی تشخیص داده می شود و حداقل دو تا سه برابر زنان بیشتر از مردان به ام اس مبتلا می‌گردند.

سندرم جدا شده بالینی (CIS) یکی از دوره های بیماری ام اس است.

این نوع ام اس شایع ترین دوره بیماری است و با حملات واضح جدید یا افزایش علائم قبلی مشخص می شود.

در ام اس از نوع SPMS دارای یک دوره اولیه عودکننده می باشد. برخی از افرادی که مبتلا به RRMS تشخیص داده می شوند ، سرانجام به یک دوره پیشرونده ثانویه منتقل می شوند که در این دوره احتمال بدتر شدن عملکرد نورولوژیک (تجمع ناتوانی) وجود دارد. SPMS را می توان به انواع مختلفی تقسیم نمود

در حالی که هیچ راهی برای پیش بینی اطمینان از دوره بیماری فرد وجود ندارد ، چهار دوره اصلی ابتلا به بیماری MS (همچنین به آن انواع یا فنوتیپ گفته می شود) توسط کمیته مشاوره بین المللی آزمایشات بالینی MS در سال ۲۰۱۳ تعریف شده است:

تشنج، که نتیجه‌ی ترشحات الکتریکی غیرطبیعی در ناحیه آسیب دیده یا صدمه دیده از مغز می‌باشد در بیماری ام اس نسبتا نادر است.میزان شیوع آن ۲ تا ۵ درصد، در مقایسه با تخمین ۳درصد از بروز تشنج درافراد عمومی،تخمین زده شده است.

در حالیکه بیماری ام اس مسری نیست و یا به طور مستقیم ارثی نیست، اپیدمیولوژیست‌ها عوامل توزیع ام اس در سراسر جهان را شناسایی کرده‌اند که در نهایت ممکن است در تعیین دلایل ایجاد این بیماری کمک کند.

میلیت عرضی نوعی اختلال عصبی است که در اثر التهاب (تورم) در هر دو طرف یک سطح یا یک بخش از نخاع ایجاد می‌شود. التهاب می‌تواند به میلین- ماده محافظتی چربی که فیبرهای سلول عصبی را پوشانده آسیب برساند و آن را تخریب کند.

بیماری شیلدر نوعی اختلال بسیار نادر، پیشرونده، انحطاطی، دیمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی می باشد،که معمولا در دوران کودکی و جوانی شروع می شود.