2011/04/06, 01:48 PM
2011/04/06, 02:23 PM
سوال یک خطه اما پاسخ:
همه ی این دارو ها از خانواده محترم بتافرون ها هستند:
مطابق مقاله ی حاضر در سایت آونکس ؛ ربیف و سینوکس از شاخه ی Interferon Beta 1a و بتافرون از شاخه Interferon Beta 1b.
خانواده ی Interferon
ابتدا اینترفرون بتا 1b (بتاسرون یا بتافرون )و پس از آن اینترفرون بتا 1a (آونکس وربیف) ساخته شد.اینترفرون ها ی بتا باعث کاهش میزان عود ، افزایش زمان بین حملات و کاهش شدت حملات می شوند. ضمن اینکه میزان تراکم ضایعات را در MRI کاهش می دهند. در واقع این داروها پایدارکننده وضعیت بیماری هستند. گرچه در سالهای اخیر مشخص شده که اینترفرون های بتا نظیر بتافرون می توانند مختصری از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند و آونکس هم ازمیزان آتروفی وکوچک شدن مغز می کاهد.
به طور طبیعی اینترفرون ها و گلیکوپروتئینها توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت ویروسی ترشح میشوند. اینترفرون ها
علاوه برداشتن خواص ضد ویروسی خواص ضد سرطانی هم دارند.
اینترفرون ها از سلول های پستاندارن تهیه میشوند که با استفاده از فناوری دی ان ای نوترکیب ساخته میشوند.
تفاوت عمده ای بین نوع b و a وجود ندارد. تفاوت جزئی این دو در ساختار اسید های آمینه است.
نتیجه گیری:
این تصمیم مهم باید توسط پزشک وبرای هربیمار وبرپایه ویژگی های فردی وویژگی های بیماری وی اتخاذ شود. سه اینترفرون بتای مورد استفاده در دنیا عبارتند از: آونکس(فرم 1aوتزریق عضلانی است)،ربیف(که 1a زیرجلدی است)،وبتافرون یابتاسرون(که 1b وزیر جلدی )است.
در مقاله ی حاضر مقایسه ای در بیمارستان فرشچیان صورت گرفته است. (فقط جهت اطلاع)
منابع:
ویکی
هلث سنتر
همه ی این دارو ها از خانواده محترم بتافرون ها هستند:
مطابق مقاله ی حاضر در سایت آونکس ؛ ربیف و سینوکس از شاخه ی Interferon Beta 1a و بتافرون از شاخه Interferon Beta 1b.
خانواده ی Interferon
ابتدا اینترفرون بتا 1b (بتاسرون یا بتافرون )و پس از آن اینترفرون بتا 1a (آونکس وربیف) ساخته شد.اینترفرون ها ی بتا باعث کاهش میزان عود ، افزایش زمان بین حملات و کاهش شدت حملات می شوند. ضمن اینکه میزان تراکم ضایعات را در MRI کاهش می دهند. در واقع این داروها پایدارکننده وضعیت بیماری هستند. گرچه در سالهای اخیر مشخص شده که اینترفرون های بتا نظیر بتافرون می توانند مختصری از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند و آونکس هم ازمیزان آتروفی وکوچک شدن مغز می کاهد.
به طور طبیعی اینترفرون ها و گلیکوپروتئینها توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت ویروسی ترشح میشوند. اینترفرون ها
علاوه برداشتن خواص ضد ویروسی خواص ضد سرطانی هم دارند.
اینترفرون ها از سلول های پستاندارن تهیه میشوند که با استفاده از فناوری دی ان ای نوترکیب ساخته میشوند.
تفاوت عمده ای بین نوع b و a وجود ندارد. تفاوت جزئی این دو در ساختار اسید های آمینه است.
نتیجه گیری:
این تصمیم مهم باید توسط پزشک وبرای هربیمار وبرپایه ویژگی های فردی وویژگی های بیماری وی اتخاذ شود. سه اینترفرون بتای مورد استفاده در دنیا عبارتند از: آونکس(فرم 1aوتزریق عضلانی است)،ربیف(که 1a زیرجلدی است)،وبتافرون یابتاسرون(که 1b وزیر جلدی )است.
در مقاله ی حاضر مقایسه ای در بیمارستان فرشچیان صورت گرفته است. (فقط جهت اطلاع)
منابع:
ویکی
هلث سنتر
2011/04/07, 06:00 PM
سلام من هم ريبيف ميزنم و 3 بار در هفته كبد من هم دچار مشكل شده وآنزيمهاي كبدم به شدت بالا رفته دكتر براي 20 روز دارو رو قطع كرد اما از امشب دوباره بايد ريبيف رو شروع كنم هنوز نميدونم چه فرقي بين اين دارو ها هست اگر كسي اطلاعاتي داره لطفا من رو هم روشن كنه كه چرا آونكس رو يك بار درهفته تزريق ميكنن ولي ريبيف 3 بار؟( عوارض تب ولرز وبدن درد فكر ميكنم مشترك باشه )
2011/04/07, 06:08 PM
من هم ريبيف مصرف ميكنم ولي دچار مشكل كبدي شدم ميخواستم بدونم كسي ميدونه براي چه نوع از اين بيماري ريبيف تجويز ميشه و براي چه نوعش آونكس يعني منظورم اينه كه بستگي به شدت ونوع بيماري داره يا سليقه ايه
2011/04/07, 06:17 PM
این به شرایط بیمار بستگی داره و دکتر تصمیم میگیره اما ربیف عموما برای عودکننده - فروکش کننده تجویز میشه!
بالارفتن آنزیم کبدی مشکلی نیست. با قطع مقطعی دارو کنترل میشه.
دکترتون تصمیم میگیره که شما از ربیف روی آونکس برید. نگران نباشید این مشکل شایعی است.
بالارفتن آنزیم کبدی مشکلی نیست. با قطع مقطعی دارو کنترل میشه.
دکترتون تصمیم میگیره که شما از ربیف روی آونکس برید. نگران نباشید این مشکل شایعی است.
2011/04/07, 06:31 PM
اینکه چرا آونکس هفته ای یک باره و ربیف 3 بار در هفته مربوط به نوع تزریق و ساختار دارو و نوع مصرفش ه. که از یه لحاظ مزیت آونکس محسوب میشه. دلیل خاصی نداره.
2011/04/08, 11:43 PM
(2011/04/07, 06:00 PM)مريم غني جاهد نوشته است: [ -> ]سلام من هم ريبيف ميزنم و 3 بار در هفته كبد من هم دچار مشكل شده وآنزيمهاي كبدم به شدت بالا رفته دكتر براي 20 روز دارو رو قطع كرد اما از امشب دوباره بايد ريبيف رو شروع كنم هنوز نميدونم چه فرقي بين اين دارو ها هست اگر كسي اطلاعاتي داره لطفا من رو هم روشن كنه كه چرا آونكس رو يك بار درهفته تزريق ميكنن ولي ريبيف 3 بار؟( عوارض تب ولرز وبدن درد فكر ميكنم مشترك باشه )
هر دارویی برای اینکه جذب بدن بشه و در محل خودش اثر کنه فرمولاسیون متفاوتی داره و همین فرمولاسیون متفاوت باعث میشه که
1- محل تزریق
2- توع تزریق
3- فاصله زمانی تزریق
تغییر کنه.
ربیف و رسیژن با فرمولاسیونی که دارند زیر جلدی تزریق میشن که سریعا جذب میشه و سریع هم از بدن دفع میشن و به همین دلیل برای اینکه میزان دارو در بدن همیشه ثابت بماند یکروز درمیان تزریق میشن.
سینووکس و آونکس چون به صورت عضلانی تزریق میشن دیرتر و به آرامی جذب بدن میشن و بنابراین هر هفته یکبار نیاز به تزریق مجدد دارند.
2012/01/12, 08:38 PM
یه سوال بنیادین دارم
شاید جاش اینجا نباشه ولی ممنون میشم اگه یه نفر جواب بده
نوع بیماری من RR هستش و سینووکس میزنم. تفاوتش با ربیف چیه ؟؟ توی این 5 ماه باهاش خیلی خوبم درآینده ممکنه وضعیت تغییر کنه؟
شاید جاش اینجا نباشه ولی ممنون میشم اگه یه نفر جواب بده
نوع بیماری من RR هستش و سینووکس میزنم. تفاوتش با ربیف چیه ؟؟ توی این 5 ماه باهاش خیلی خوبم درآینده ممکنه وضعیت تغییر کنه؟
2012/01/12, 10:15 PM
سیما جان نمیدانم تسلطت بر مطالب انگلیسی چقدر است اما من راجع به ام اس در مطالب انگلیسی زیاد مطلب خوندم . در اغلب موارد زمان هست که سیر بیماری نشان می دهد در مقاله های قدیمی 5 سال مطرح بود اما در مقاله های جدید 15 سال تا 20 سال زمان مطرح است تا در مورد نوع بیماری ام اس و شدت و حدت ان نظر داد مگر نوع پیشرونده ان که سرعت پیشرفت بیماری در ان بسیار سریعتر اتفاق می افتد اما در نوع فروکش کننده و عود کننده و نوع خوش هیم زمان حرف اول را می زند. در برخی مقالات گفته شده که هر 10 سال یک بیمار ام اسی باید ارزیابی شود و هر چقدر در طی 10 سال میزان عودها کمتر و میزان از کارافتادگی کمتر بوده به خوش خیمی بیماری در اینده بیشتر میشه امیدوار بود خیلی بیشتر.
دوست عزیزم من داروهای ایرانی را زیر سوال نمی برم و به تو نمی گویم که چون داروی ایرانی مصرف می کنی حتما بیماریت پیشرفت می کنداما یک توصیه به همه دوستانم دارم و اون اینکه لطفا هر 6 ماه یکبار وضعیت بالینی خود را مرور کنند در صورت عدم مشکل داروی قبلی خود را ادامه دهند وگرنه در صورت ایجاد علائم جدید یا شدیدتر ام اس سریعا با یک یا دو پزشک شناخته شده دیگر در زمینه دارویشان مشورت کنند .
من بیماریم تنها با از دست دادن کارایی دست راستم شروع شد اما دکترم داروی ربیف که 3 بار در هفته است را برایم تجویز کرد و خدا را شکر این مشکل سریع حل شد اما دوستان نازنینی را دیدم که با این علامت به پزشک دیگری مراجعه کرده و اونکس گرفته اند و امروز متاسفانه کارایی دست راست را از دست داده اند پس لطفا در انتخاب پزشکانتان نیز دقت کنید.
با بهترین ارزوها برای تو و همه دوستان ام اسی و امید به درمان کامل این بیماری
دوست عزیزم من داروهای ایرانی را زیر سوال نمی برم و به تو نمی گویم که چون داروی ایرانی مصرف می کنی حتما بیماریت پیشرفت می کنداما یک توصیه به همه دوستانم دارم و اون اینکه لطفا هر 6 ماه یکبار وضعیت بالینی خود را مرور کنند در صورت عدم مشکل داروی قبلی خود را ادامه دهند وگرنه در صورت ایجاد علائم جدید یا شدیدتر ام اس سریعا با یک یا دو پزشک شناخته شده دیگر در زمینه دارویشان مشورت کنند .
من بیماریم تنها با از دست دادن کارایی دست راستم شروع شد اما دکترم داروی ربیف که 3 بار در هفته است را برایم تجویز کرد و خدا را شکر این مشکل سریع حل شد اما دوستان نازنینی را دیدم که با این علامت به پزشک دیگری مراجعه کرده و اونکس گرفته اند و امروز متاسفانه کارایی دست راست را از دست داده اند پس لطفا در انتخاب پزشکانتان نیز دقت کنید.
با بهترین ارزوها برای تو و همه دوستان ام اسی و امید به درمان کامل این بیماری
2012/11/05, 06:37 PM
مقاله ای که علیرضا لینک داده بود رو اینجا کپی میکنم
اینجوری برای دوستانی که در این مورد تو سایت جستجو میکنن نتایج بهتری میاد ...
مقايسه اثربخشی داروهای آونکس، ربيف و بتافرون برميزان ناتوانی حرکتی (EDSS) و ميزان عود بيماری در مبتلايان به مالتيپل اسکلروزيس
سابقه و هدف: مالتيپل اسکلروزيس بيماری مزمن التهابی خود ايمنی سيستم اعصاب مرکزی است که با دميلينيزاسيون اين مناطق مشخص می شود و يکی از علل منجر به ناتوانی در افراد جوان می باشد. هدف از اين مطالعه مقايسه اثربخشی سه داروی آونکس (AVonex)، ربيف (Rebif) و بتافرون (Betaferon) بر ناتوانی حرکتی (EDSS) بيماران مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس می باشد.
روش بررسی: در اين کارآزمايی، 126 بيمار مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس بر اساس داروهای دريافتی خود به 3 گروه تقسيم شدند. گروه اول (60 نفر) آونکس، گروه دوم (36 نفر) ربيف و گروه سوم (30 نفر) بتافرون برای 24 ماه دريافت کردند. نمرهEDSS اوليه و نهايی و ميزان عود بيماری در سه گروه مقايسه شد.
يافته ها: ميانگين سنی بيماران 62/8±11/31 سال بود و 2/80 درصد بيماران زن بودند. اختلاف ميانگين نمرات EDSS اوليه و نهايی در هر يک از سه گروه درمانی تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0>P). ميانگين تغييرات نمرات EDSS در سه گروه آونکس، بتافرون و ربيف به ترتيب 38/1،30/1 و45/1 بود (NS). اختلاف ميانگين عود حملات بيماری در قبل و بعد از درمان، در هر يک از دو گروه آونکس و بتافرون از نظر آماری معنی دار نبود (NS)، اما در گروه ربيف تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0>P). ميانگين کاهش عود بيماری در سه گروه درمانی آونکس، بتافرون و ربيف به ترتيب 69/0، 60/0و 25/1 بود (NS).
نتيجه گيری: درمان با سه داروی آونکس، ربيف و بتافرون ناتوانی حرکتی (EDSS) را در بيماران مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس کاهش می دهد، اما بين سه دارو تفاوت معنی داری در کاهش ناتوانی وجود ندارد. از طرفی داروی ربيف نسبت به دو داروی ديگر تاثير بيشتری برکاهش عود حملات دارد، هر چند تفاوت معنی داری در کاهش عود بيماری بين سه دارو وجود نداشت.
اینجوری برای دوستانی که در این مورد تو سایت جستجو میکنن نتایج بهتری میاد ...
مقايسه اثربخشی داروهای آونکس، ربيف و بتافرون برميزان ناتوانی حرکتی (EDSS) و ميزان عود بيماری در مبتلايان به مالتيپل اسکلروزيس
سابقه و هدف: مالتيپل اسکلروزيس بيماری مزمن التهابی خود ايمنی سيستم اعصاب مرکزی است که با دميلينيزاسيون اين مناطق مشخص می شود و يکی از علل منجر به ناتوانی در افراد جوان می باشد. هدف از اين مطالعه مقايسه اثربخشی سه داروی آونکس (AVonex)، ربيف (Rebif) و بتافرون (Betaferon) بر ناتوانی حرکتی (EDSS) بيماران مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس می باشد.
روش بررسی: در اين کارآزمايی، 126 بيمار مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس بر اساس داروهای دريافتی خود به 3 گروه تقسيم شدند. گروه اول (60 نفر) آونکس، گروه دوم (36 نفر) ربيف و گروه سوم (30 نفر) بتافرون برای 24 ماه دريافت کردند. نمرهEDSS اوليه و نهايی و ميزان عود بيماری در سه گروه مقايسه شد.
يافته ها: ميانگين سنی بيماران 62/8±11/31 سال بود و 2/80 درصد بيماران زن بودند. اختلاف ميانگين نمرات EDSS اوليه و نهايی در هر يک از سه گروه درمانی تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0>P). ميانگين تغييرات نمرات EDSS در سه گروه آونکس، بتافرون و ربيف به ترتيب 38/1،30/1 و45/1 بود (NS). اختلاف ميانگين عود حملات بيماری در قبل و بعد از درمان، در هر يک از دو گروه آونکس و بتافرون از نظر آماری معنی دار نبود (NS)، اما در گروه ربيف تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0>P). ميانگين کاهش عود بيماری در سه گروه درمانی آونکس، بتافرون و ربيف به ترتيب 69/0، 60/0و 25/1 بود (NS).
نتيجه گيری: درمان با سه داروی آونکس، ربيف و بتافرون ناتوانی حرکتی (EDSS) را در بيماران مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس کاهش می دهد، اما بين سه دارو تفاوت معنی داری در کاهش ناتوانی وجود ندارد. از طرفی داروی ربيف نسبت به دو داروی ديگر تاثير بيشتری برکاهش عود حملات دارد، هر چند تفاوت معنی داری در کاهش عود بيماری بين سه دارو وجود نداشت.