نه من اصلا منظورم این نبود
چرا من نمیتونم درست منظورم رو برسونم . منظورم این نبود که مرد روی حقوق زن حساب کنه ولی با شرایط کنونی من میگم همسر هم باید کمک کنه چون بعضی از خانم ها فکر میکنند که اون حقوق فقط متعلق به خودشون هست و جدا از خرج خونه است (چنین چیزی هایی فقط تو ایران دیده میشه)
من هنوز هم میگم زندگی مشترک یعنی همه چی مشترک (یه بار هم سره این موضوع تو دانشگاه با یک استاد بانو بحثم شد خیلی شدید)
آقا فربود شما اون طرف قضیه رو هم ببین
خانومی که تو خرج خونه کمک می کنه فهمسرش هم باید تو وظایف منزل کمک کنه
اون آقا اصلا حق و توقع این رو نداره که غذا همیشه اماده باشه یا خونه تمیز باشه و لباس هاش همیشه شسته و اتو کشیده باشه
من خیلی از آقایون رو می شناسم با کمال پر رویی هرچه تمام تر حقوق خانم رو می گیرن بعد سر تمیزی خونه یا غذا دعوا راه میندازن
ولی خانومی که تمام وظایف منزل به عهده ی خودش و کار هم می کنه تمام حقوقش باید و حتما متلق به خودشه و ریالی نباید هزینه کنه
نظر فربد كاملا درسته
منظور اين نيست كه خانم هم حقوقشو بياد دو دستي بده به آقا منظور اينه كه واقعا تو زندگي مشترك جيب اقا و خانم نداريم. من يه زوج مي شناسم كه هم اقا و هم خانم دوستاي خوب منن. هر دوشون هم كار مي كنن. اخر ماه هر دو حقوقاشون رو ميريزن تو يه حساب مشترك. زندگي مشترك تقسيم وظايف داره اما تو همه كشورهاي ديگه هم همينه كه هم مرد هم زن تلاش مي كنن برا زندگيشون.
از اونور وظايف خونه هم بايد مشترك باشه و هر دو كار خونه رو انجام بدن.
من يه خانمي مي شناسم كه به شوهرش پول بهره مي داد
تا وقتي خط قرمز بكشيم دور خودمون و وظايفمون و ياد نگيريم كه زندگي مشترك يعني اشتراك تو همه كارا بهتر مجرد بمونيم
آقا مهدی من هم همین رو می گم اگر قرار مشترک باشه باید همه چی مشترک باشه
چرا یه آقایی 2 ساعت زودتر از خانمش می رسه خونه بعد از خانمش هم که بارداره و از سرکار رسیده توقع داره لباسش رو اتو کنه و قدم می زنه تا اون لباس اتو بشه
بعد هم تموم بشه بگه یقش یه خورده کجه
شاید شنیدنه این مسائل برای بعضی ها خنده دار باشه ولی عین واقعیته
از خانومش هم تمام هزینه های رفت و آمدش رو بگیره و اجازه نده همسرش حتی یه بلوز بگیره
حرف آخرشون هم اینه که این کارا وظیفه ی زن خونست
از یه طرف هم بگه باید بری سرکار یه نفری خرج در نمیاد
اگر قرار مشترک باشه همه چی مشترک باشه نه فقط جنبه ی مادی
مریم خانوم من با وظایف خانه هم کاملا موافقم برای همین گفتم تو همه چی مشترک
پشیمون شدم هیچی نمیگم.
آخه یه وقتایی از زندگیه دیگران چیزایی میبینیم که اصلا گفتنش هم آدم و آزار میده ........................!
امیدوارم توی همه ی خونه ها تفاهم باشه و آرامش ................
به نظر من يه ام اسي بايد بايه غير ام اسي ازدواج كنه كه يكيشون بتون در وقت مشكلات از پسشون بر بياد وقادر به كنترل اوضاع باشه
مگه کسی که ام اس داره قادر به کنترل اوضاع نیست ؟
بنظر من ازدواج خیلی مسئله پیچیده ایه برای ماها که یکم خاص هستیم.اولا که درمورد اینکه دوتا ام اسی باهم ازدواج کنند نظر من اینه که میتونه خوب باشه از نظر اینکه با شرایط هم کاملا آشنا هستند هم خودشون هم خانوادهاشون ولی خیلی مشکلات دیگه هم وجود خواهد داشت که گاهی اوقات یک فردی که ام اس نداره میتونه همراه بهتری برای یک فرد مبتلا به ام اس باشه.
در واقع من خودم کسیو ترجیح میدم که ام اس نداشته باشه ولی کاملا ام اس و شرایط من رو بشناسه و خانواده اش هم در جریان این بیماری باشند .چونکه مخصوصا ما خانومهایی که ام اس داریم شزایط سخت تریو داریم مخصوصا موقع زایمان اگه همسرمون هم مثل ما باشه تکلیف اون بچه چی میشه؟باید یکی از 2طرف قوی تر باشه.خود من که با اینکه مجردم ولی گاهی اوقات یه وعده غذا تو خونه میپزم بعدش از خستگی می افتم دیگه خانه داریو بچه داریو اینا بماند مردی که بخواد با کسی مثل من ازدواج کنه باید بدونه زنش شاید یک سوم نیروی جسمانی بقیه خانومها رو داره